方山子傳拼音版、注音及讀音：

文學家：蘇軾

fāng shān zǐ chuán

方山子傳

　　 fāng shān zǐ，guānghuáng jiān yǐn rén yě。shǎo shí mù zhū jiāguō jiě wéi rén，lǘ lǐ zhī xiá jiē zōng zhī。shāo zhuàng，zhé jié dú shū，yù yǐ cǐ chí chěng dāng shì，rán zhōng bù yù。wǎn nǎi dùn yú guānghuáng jiān，yuē qí tíng。ān jū shū shí，bù yǔ shì xiàng wén。qì chē mǎ，huǐ guān fú，tú bù wǎng lái shān zhōng，rén mò shí yě。jiàn qí suǒ zhe mào，fāng sǒng ér gāo，yuē:" cǐ qǐ gǔ fāng shān guān zhī yí xiàng hū?" yīn wèi zhī fāng shān zǐ。

　　方山子，光、黃間隱人也。少時慕朱家、郭解為人，閭里之俠皆宗之。稍壯，折節讀書，欲以此馳騁當世，然終不遇。晚乃遁于光、黃間，曰岐亭。庵居蔬食，不與世相聞。棄車馬，毀冠服，徒步往來山中，人莫識也。見其所著帽，方聳而高，曰：“此豈古方山冠之遺象乎？”因謂之方山子。

　　 yú zhé jū yú huáng，guò qí tíng，shì jiàn yān。yuē:" wū hū!cǐ wú gù rén chén zào jì cháng yě。hé wéi ér zài cǐ?" fāng shān zǐ yì jué rán，wèn yú suǒ yǐ zhì cǐ zhě。yú gào zhī gù。fǔ ér bù dá，yǎng ér xiào，hū yú sù qí jiā。huán dǔ xiāo rán，ér qī zǐ nú bì jiē yǒu zì dé zhī yì。yú jì sǒng rán yì zhī。

　　余謫居于黃，過岐亭，適見焉。曰：“嗚呼！此吾故人陳慥季常也。何為而在此？”方山子亦矍然，問余所以至此者。余告之故。俯而不答，仰而笑，呼余宿其家。環堵蕭然，而妻子奴婢皆有自得之意。余既聳然異之。

　　 dú niàn fāng shān zǐ shǎo shí，shǐ jiǔ hǎo jiàn，yòng cái rú fèn tǔ。qián shí jiǔ nián，yú zài qí shān，jiàn fāng shān zǐ cóng liǎng qí，xié èr shǐ，yóu xī shān。què qǐ yú qián，shǐ qí zhú ér shè zhī，bù huò。fāng shān zǐ nù mǎ dú chū，yī fà dé zhī。yīn yǔ yú mǎ shàng lùn yòng bīng jí gǔ jīn chéng bài，zì wèi yī shì háo shì。jīn jǐ rì ěr，jīng hàn zhī sè yóu jiàn yú méi jiān，ér qǐ shān zhōng zhī rén zāi?

　　獨念方山子少時，使酒好劍，用財如糞土。前十九年，余在岐山，見方山子從兩騎，挾二矢，游西山。鵲起于前，使騎逐而射之，不獲。方山子怒馬獨出，一發得之。因與余馬上論用兵及古今成敗，自謂一世豪士。今幾日耳，精悍之色猶見于眉間，而豈山中之人哉？

　　 rán fāng shān zǐ shì yǒu xūn fá，dāng de guān，shǐ cóng shì yú qí jiān，jīn yǐ xiǎn wén。ér qí jiā zài luò yáng，yuán zhái zhuàng lì yǔ gōng hóu děng。hé běi yǒu tián，suì dé bó qiān pǐ，yì zú yǐ fù lè。jiē qì bù qǔ，dú lái qióng shān zhōng，cǐ qǐ wú de ér rán zāi?

　　然方山子世有勛閥，當得官，使從事于其間，今已顯聞。而其家在洛陽，園宅壯麗與公侯等。河北有田，歲得帛千匹，亦足以富樂。皆棄不取，獨來窮山中，此豈無得而然哉？

　　 yú wén guānghuáng jiān duō yì rén，wǎng wǎng yáng kuáng gòu wū，bù kě dé ér jiàn。fāng shān zǐ tǎng jiàn zhī yú?

　　余聞光、黃間多異人，往往陽狂垢污，不可得而見。方山子倘見之歟？